By mair, on June 1st, 2023% Pen-blwydd Hapus!
Pysgotwr cyffredin oedd Pedr, gŵr medrus am hwylio cychod, trwsio rhwydau a dal pysgod. Nid oedd arwyddion ei fod yn ŵr cyhoeddus, ond dan ddylanwad Ysbryd Duw ar ddydd y Pentecost, fel y gwelwn yn Actau 2, cododd yng nghanol Jerwsalem a rhoi neges rymus i dyrfa fawr. Dyma’r ddinas oedd yn llawn o wrthwynebwyr i Iesu Grist. Heriodd Pedr y rhai alwodd am groeshoelio Iesu i edrych eto ar eu gweithred gan ei fod o’n sefyll fel tyst i’r ffaith fod yr Iesu a groeshoeliwyd yn fyw. Eglurodd fod gwrthod Iesu yn gyfystyr â gwrthod Duw ei hun. Canlyniad ei safiad oedd bod tair mil o bobl wedi newid eu meddwl a throi i ddilyn Iesu. Dyma pryd y dechreuodd yr eglwys Gristnogol dyfu. Mae’r eglwys Gristnogol wedi dal i dyfu ar hyd y canrifoedd ar waethaf pob erledigaeth. Os yw’r twf yn araf yng Nghymru mae gwledydd eraill yn y byd, megis China, lle mae twf mawr yn nifer dilynwyr Iesu.
Daeth Ysbryd Duw i feddiannu ac arwain bywyd y dilynwyr cyntaf a phob crediniwr wedi hynny. Y Pentecost yw dydd pen-blwydd yr eglwys, dydd dathlu ei geni a dathlu hefyd fod Duw a Iesu Grist gyda ni, mewn ffurf arall anweledig ond effeithiol a grymus. Ni ellir dwyn yr Ysbryd Glân oddi ar y credinwyr. Heddiw, cofiwn neges Pedr sy’n ein herio ni i edrych eto ar Iesu Grist. Dyma her hefyd i ninnau rannu’r neges gydag eraill er i ni deimlo nad oes diddordeb ganddynt neu eu bod yn wrthwynebus i’r ffydd hyd yn oed. Arglwydd sy’n rhoi cyfle i un edifarhau a chredu sydd gennym, un sy’n barod i weini trugaredd a gras. Dyma ei addewid i’w ddilynwyr “Efe (sef y Tad ) a rydd i chwi Ddiddanydd arall, fel yr arhoso gyda chwi am byth. Ni all y byd ei dderbyn am nad yw y byd yn ei weld nac yn ei adnabod ef. Yr ydych chwi yn ei adnabod oherwydd gyda chwi y mae yn aros.” Ioan 14:16-17. Dyhead pob Cristion yw bod eraill yn dod i brofi presenoldeb yr Ysbryd Glân yn eu bywyd, yn eu trawsnewid gan eu cymell a’u harwain i fyw mewn tangnefedd gyda Duw a gyda’i gilydd. Daeth hyn yn brofiad i’r credinwyr cynnar oherwydd “Roedden nhw’n cyfarfod yno’n gyson i weddïo gyda’i gilydd, gyda Mair mam Iesu, a’i frodyr, a nifer o wragedd.” Actau 1:14.
Y Parch. R. O. Roberts
Cliciwch yma i gael y copi llawn: Llais Bro Aled 04.06.23
By mair, on May 18th, 2023% Y deugeinfed dydd
Dydd Iau diwethaf (neu heno, os cawsoch y rhifyn hwn trwy e-bost) oedd y deugeinfed diwrnod wedi Sul y Pasg: dydd cofio esgyniad yr Arglwydd Iesu Grist. Am ddeugain niwrnod wedi iddo atgyfodi, ymddangosodd Iesu i’w ddisgyblion cyn diflannu wedyn: dod a mynd o’u golwg cyn eu gadael yn derfynol ar y dydd a alwn ni’n ‘Ddydd Iau Dyrchafael’. Mae Luc yn cofnodi ei ymadawiad mewn un frawddeg gryno: ‘Wedi iddo ddweud hyn, a hwythau’n edrych, fe’i dyrchafwyd, a chipiodd cwmwl ef o’u golwg’ (Actau 1:9). Am olygfa ryfeddol! Iesu Grist yn cael ei godi oddi ar y ddaear ac yn esgyn yn uwch ac uwch nes bod cwmwl rywsut yn lapio o’i amgylch a’i gymryd o olwg ei ddisgyblion. Parodd yr olygfa drafferth i lawer o bobl. Ei godi’n llythrennol oddi ar y ddaear? Oes disgwyl i ni gredu bod hyn wedi digwydd? Oes, wrth gwrs. Mae’n rhan o hanes Iesu ac yn rhan o’r Efengyl. Nid yw ronyn mwy anhygoel na geni ac atgyfodiad Iesu. Os daeth Mab Duw o’r nefoedd i’r ddaear trwy ei eni ym Methlehem, ac os daeth Iesu o farwolaeth i fywyd trwy ei atgyfodiad, pam na all fynd o’r ddaear i’r nefoedd trwy ei esgyniad? Mae ein cyndynrwydd i gredu ac i sôn am y digwyddiad yn rhyfedd ac annisgwyl o gofio bod y disgyblion yn llygad-dystion iddo.
Yn ôl Luc, un peth o bwys y mae’r Esgyniad yn ei ddangos yw bod gwaith Crist yn para. Ysgrifennodd Luc ddau lyfr: Efengyl Luc a Llyfr yr Actau. Ac meddai, ‘Ysgrifennais y llyfr cyntaf … am yr holl bethau y dechreuodd Iesu eu gwneud a’u dysgu hyd y dydd y cymerwyd ef i fyny’ (Actau 1:1). Yn Efengyl Luc, ceir hanes Iesu: ei eni, ei fywyd a’i weinidogaeth a’i ddysgeidiaeth, ei farwolaeth a’i atgyfodiad a’i esgyniad. Ond dechrau’r stori yw hynny: mae’r stori’n parhau yn Llyfr yr Actau gan fod Iesu, wedi iddo esgyn i’r nefoedd, yn parhau ei waith trwy ei ddisgyblion sy’n cyflawni eu gweinidogaeth yn nerth ei Ysbryd Glân.
Ar un wedd, pobl a adawyd yn amddifad oedd y disgyblion, ond roedd Iesu am barhau ei waith trwyddynt. Wedi bod yn yr Oedfa Sefydlu ym Mangor y Sadwrn diwethaf, feiddiwn ni awgrymu y gall rhai ohonoch chithau deimlo’n amddifad heddiw wedi blynyddoedd o weinidogaeth ffyddlon Rhodri a’i ragflaenwyr? Mae’r Dyrchafael yn eich atgoffa bod gwaith yr Arglwydd Iesu’n parhau, a bod yr Ysbryd a fu’n arwain ac yn cynnal yr apostolion yn abl i ddal i’ch arwain a’ch cynnal chithau yn y gwaith hwnnw.
Y Parch. John Pritchard
Cliciwch yma i gael y copi llawn: Llais Bro Aled 21.05.23
By mair, on May 4th, 2023% Cyfrifoldeb pwy?
Tydi pobl yn gyffredinol ddim yn hoff iawn o gymryd cyfrifoldeb am ryw bethau. Mae’n haws gweld bai ar rywun arall am beidio â chyflawni rhyw ddyletswydd. Ond y gwir ydi fod gan bawb gyfrifoldebau yn y byd hwn; cyfrifoldeb dros y byd a roddwyd yn ein gofal, cyfrifoldeb at ein gilydd fel pobl, cyfrifoldeb am y math o gymdeithas a gwlad yr ydym yn byw ynddi. Mae rhai cyfrifoldebau yn gyffredin i bob un ohonom fel bodau dynol ac mae cyfrifoldebau penodol yn cael eu rhoi i ni fel unigolion. Daw rhai yn rhinwedd ein swyddi drwy’r doniau a’r bendithion a roddwyd i ni, ond cuddio oddi wrth eu cyfrifoldeb a wnawn yn aml, fel y mae hanes Adda ac Efa yn ei ddysgu i ni. Bu iddynt anwybyddu gorchymyn Duw, a throi i feio ei gilydd am y canlyniadau, (gweler Genesis 3:1-13). Ymroi i wasanaethu wnaeth Iesu Grist pan ddaeth i’r byd. Darllenwn yn Luc 4 fel y cafodd ei demtio i gymryd y ffordd hawdd ond dewisodd lwybr gwasanaeth a gafael yn y cyfrifoldeb o fod yn waredwr i’r byd. Yna galwodd ar ei ddisgyblion i fod yn dystion iddo ac i’r gwaith achubol a gyflawnodd ar y groes, (gweler Luc 24:44-49). Wedi’r atgyfodiad, gwnaethant hynny gan gyhoeddi ffordd Iesu Grist, a hynny ar waethaf yr erledigaeth a ddaeth i’w rhan. Galwad oedd ar i bobl weld fod ail-ddechrau gyda Duw yn bosibl a’u hannog i ysgwyddo eu cyfrifoldebau fel dinasyddion ei deyrnas. Cofiwn ei eiriau olaf i’w ddisgyblion cyn esgyn i’r nef, “Felly ewch i wneud pobl o bob gwlad yn ddisgyblion i mi, a’u bedyddio nhw fel arwydd eu bod nhw wedi dod i berthynas â’r Tad, a’r Mab a’r Ysbryd Glân. A dysgwch nhw i wneud popeth dw i wedi’i ddweud wrthoch chi. Gallwch chi fod yn siŵr y bydda i gyda chi bob amser, nes bydd diwedd y byd wedi dod.” (Mathew 28:18-20)
Mae Duw yn galw ar bob un ohonom drwy’r byd i’w garu o a charu ein gilydd, a gweithio i sicrhau lles bob un o’r ddynolryw. Rhoddwyd cyfrifoldeb arnom i fod yn dystion i Iesu Grist. Ydym ni yn bobl sy’n gwneud gwahaniaeth er gwell yn yr eglwys neu yn y capel, yn ein bro a thros ein cyd-ddyn ledled y byd?
Y Parch. R. O. Roberts
Cliciwch yma i gael y copi llawn: Llais Bro Aled 07.05.23
By mair, on April 20th, 2023% Gras ein Harglwydd Iesu Grist, a chariad Duw, a chymdeithas yr Ysbryd Glân fyddo gyda chwi oll!
Tybed sawl gwaith ydych chi wedi clywed neu ddweud yr ymadrodd enwog hwn? Ond fel cymaint o eiriau cyfarwydd eraill, ydych chi wedi meddwl o ddifrif am ystyr y Fendith?
Geiriau’r Apostol Paul ydynt ar ddiwedd ei Ail Lythyr at y Corinthiaid. Mae hi’n weddi eithriadol o addas wrth ffarwelio â chyd Gristnogion gan ei bod yn gofyn i’r Duw tragwyddol, sy’n Dad, Mab ac Ysbryd Glân, barhau i fendithio’i bobl mewn ffordd arbennig. Dyma grynodeb wych o’r hyn sy’n cael ei brofi gan y rhai sy’n ymddiried yng Nghrist.
Gras ein Harglwydd Iesu Grist yw’r rhodd sy’n golygu fod y pechadur edifeiriol yn derbyn maddeuant a chymod â’r Duw y gwrthryfelodd yn ei erbyn. Disgleiriodd y gras hwnnw trwy fywyd, marwolaeth ac atgyfodiad Iesu – y cyfan wedi digwydd er mwyn achub pobl nad oedd yn haeddu unrhyw ddaioni gan yr Arglwydd.
‘Oherwydd yr ydych yn gwybod am ras ein Harglwydd Iesu Grist, fel y bu iddo, ac yntau’n gyfoethog, ddod yn dlawd drosoch chwi, er mwyn i chwi ddod yn gyfoethog trwy ei dlodi ef.’ (2 Corinthiaid 8:9)
Wrth roi ein hunain i’r Arglwydd Iesu, cawn dderbyn cariad diderfyn ein Creawdwr, a thrwy fyfyrio’n gyson ar Air Duw, gallwn ryfeddu gyda’r emynydd Iago Trichrug:
Fe’n carodd cyn ein bod,
a’i briod Fab a roes,
yn ôl amodau hen y llw,
i farw ar y groes.
Ac yn olaf, cymdeithas yr Ysbryd Glân. Yr Ysbryd sy’n byw yn y Cristion gan ei uno mewn ffydd â’r Arglwydd Iesu a’i eni o’r newydd. Ond nid ymwelydd dros dro yw’r Ysbryd gan Ei fod yn parhau i weinidogaethu ynom a thrwom gan ein harwain a’n cymell i garu ac ufuddhau i Dduw. Golyga cymdeithas yr Ysbryd fod Duw ar waith ynom, ond hefyd bod uniad melys wedi’i greu gan yr Ysbryd rhwng Cristnogion a’i gilydd – rhai sydd wedi’u galw i fod yn blant i Dduw, ac yn frodyr a chwiorydd i’w gilydd.
Gan mai hwn yw fy myfyrdod olaf fel gweinidog Bro Aled, pa neges well wrth ffarwelio na geiriau’r Apostol Paul? Diolch o galon i chi am eich caredigrwydd tuag atom fel teulu, a’ch holl weddïau dros y blynyddoedd. Pan ysgrifennais fy myfyrdod cyntaf ar gyfer Llais Aled dechrau Hydref 2009, soniais am yr ychydig fisoedd (!) o’m blaen i ddod i adnabod pobl ac ardal newydd. Bryd hynny, fy ngobaith oedd y byddem yn dod i adnabod yr Arglwydd yn well gan annog ein gilydd i ddibynnu arno Ef. Bron i bedair mlynedd ar ddeg yn ddiweddarach, ar drothwy’r bennod nesaf, yr un yw fy nyhead drosoch.
Rhodri
Cliciwch yma i gael y copi llawn: Llais Bro Aled 23.04.23
By mair, on April 6th, 2023% Profiad digon rhyfedd yw cael eich atgoffa o rywbeth yr oeddech wedi ei anghofio. Mae wedi digwydd fwy nag unwaith i mi yn ddiweddar, a hynny’n bennaf oherwydd clyfrwch ffonau symudol a chyfrifiaduron. Erbyn hyn gall nifer o raglenni ddod â hen luniau neu fideos i’ch sylw i goffáu beth ddigwyddodd ar y diwrnod hwn flynyddoedd yn ôl. Yr wythnos diwethaf gwelais hen fideo o Lleucu’n canu a achosodd i mi ryfeddu gan mai prin yr oeddwn yn ei hadnabod, cymaint y mae hi wedi newid ers hynny. Atgoffa dymunol oedd hynny, ond gwyddom fod atgofion yn gallu effeithio’n drwm arnom, a bod yn eithriadol o boenus hefyd os ydynt yn ein hatgoffa o gyfnod neu berson annwyl yr ydym yn hiraethu amdanynt.
Dros y dyddiau nesaf bydd Cristnogion ar draws y byd yn cael eu hatgoffa o’r hyn a ddigwyddodd i’r Arglwydd Iesu oddeutu dwy fil o flynyddoedd yn ôl. Trwy gyfrwng darlleniadau o’r Beibl, emynau a phregethau, clywir am Fab Duw yn cael ei arestio a’i groeshoelio rhwng dau leidr, cyn i’w gorff gael ei roi mewn bedd. Petai hanes y Pasg yn gorffen yn y fan yma, mae’n annhebygol y byddai unrhyw un yn mentro galw’r hanes yn ‘newyddion da’. Ond ar y trydydd dydd daeth neges ryfeddol yr oedd y ddwy Fair i’w rhannu â gweddill y disgyblion: “Y mae wedi ei gyfodi oddi wrth y meirw, ac yn awr y mae’n mynd o’ch blaen chwi i Galilea; yno y gwelwch ef.” (Mathew 28:7)
Oherwydd yr Atgyfodiad mae Cristnogion yn cael eu hatgoffa o’r hyn ddigwyddodd i Grist yn ei gwmni Ef, gyda buddugoliaeth Iesu dros bechod a marwolaeth yn rhoi gobaith hyd yn oed i’r rhai sy’n hiraethu a galaru. I’r Cristion mae’r Pasg yn amser i fyfyrio ar ddifrifoldeb pechod a mawredd cariad Duw sydd wedi’i amlygu yn aberth unigryw ei Fab.
‘Drwy aberthu ei hun un waith mae’r Meseia wedi glanhau’n berffaith y bobl mae Duw wedi’u cysegru iddo’i hun am byth.’ (Hebreaid 10:14 Beibl.net)
Felly wrth ddathlu’r Pasg, nid cofio digwyddiadau hanesyddol yn unig yr ydym yn ei wneud, ond gofyn i’r Crist byw, trwy ei Ysbryd Glân, effeithio’n drwm arnom heddiw, a phob dydd o’r newydd.
Cof am yr ŵyneb siriol
y poerwyd arno’n wir;
cof am y cefen gwerthfawr
lle’r arddwyd cwysau hir;
O annwyl Arglwydd Iesu,
boed grym dy gariad pur
yn torri ’nghalon galed
wrth gofio am dy gur.
(Caneuon Ffydd 500)
Rhodri
Cliciwch yma i gael y copi llawn: Llais Bro Aled 09.04.23
By mair, on March 23rd, 2023% Brenin Gostyngedig
“Pwy ti’n feddwl wyt ti?”. “Wyt ti’n gwybod efo pwy wyt ti’n siarad?” Dw i’n cofio athro yn atgoffa disgybl o’i le a’i statws gyda’r union eiriau yna. Geiriau ydyn nhw sydd wedi eu defnyddio lawer gwaith gan rai sydd eisiau mynegi eu safle a’u hawdurdod. Mae hwn yn ffordd o ddyrchafu eich hun pan mae’n amlwg eich bod yn colli rheolaeth. Dro arall defnyddir y geiriau yma pan mae rywun eisiau amddiffyn ei hun rhag cael cam.
Os oedd gan unrhywun hawl i ddefnyddio’r geiriau yma, yr Arglwydd Iesu Grist oedd hwnnw pan gafodd ei arestio a’i gymryd o ardd Gethsemane i gael ei gamdrin a’i wawdio gan yr awdurdodau a’r dorf. Dyma beth o’r hanes:
“Yna cymerodd milwyr y rhaglaw Iesu i’r Praetoriwm a chynnull yr holl fintai o’i gwmpas. Wedi diosg ei ddillad, rhoesant glogyn ysgarlad amdano; plethasant goron o ddrain a’i gosod ar ei ben, a gwialen yn ei law dde. Aethant ar eu gliniau o’i flaen a’i watwar: “Henffych well, Frenin yr Iddewon!” Poerasant arno, a chymryd y wialen a’i guro ar ei ben. Ac wedi iddynt ei watwar, tynasant y clogyn oddi amdano a’i wisgo ef â’i ddillad ei hun, a mynd ag ef ymaith i’w groeshoelio.” (Mathew 27:27-31).
Mae’n hawdd camfarnu Iesu heddiw hefyd. Ond sylwch ar ymateb Iesu. Does yna ddim ymdrech i ddyrchafu ei hun, dim ond gostyngeiddrwydd tawel geir ganddo. Gwelwn ei fod yn Un oedd yn fodlon dioddef dros bobl eraill. Mewn gwirionedd, roedd yna frenin mwy o lawer na Brenin yr Iddewon yma. Ef oedd Brenin Nef a’r holl greadigaeth. Roedd ganddo’r hawl i edliw eu camgymeriad a’u hamarch. Roedd ganddo’r hawl i’w gosod ar brawf a’u cosbi am eu gweithredoedd. Mae’r un hawl ganddo heddiw. Duw gostyngedig yw Iesu. Un a ddewisodd ddweud dim. Un a ddewisodd beidio â dinistrio ei elynion ond yn hytrach agor ffordd cymod i’r rhai a gredodd.
Yn ei ostyngeiddrwydd tawel a’i barodrwydd i farw y deallwn ei gariad tuag atom. Gelwir arnom ninnau i’w dderbyn a’i ddilyn mewn gostyngeiddrwydd a diolchgarwch a rhoi ei le cywir iddo yn ein bywyd fel Arglwydd a Gwaredwr y Pasg hwn.
Y Parch. Robert O. Roberts
Cliciwch yma i gael y copi llawn: Llais Bro Aled 26.03.23
By mair, on March 10th, 2023% Wrth i mi ysgrifennu’r myfyrdod hwn ar fore dydd Iau, mae Llansannan dan garped trwchus o eira ac Ysgol Bro Aled wedi cau am y dydd. Gallwch ddychmygu’r cyffro yn ein tŷ ni! Er na fydd pawb yn gwirioni’r un fath, i’r rhai sydd ddim yn gorfod mentro allan i’r oerfel, anodd yw peidio rhyfeddu wrth sylwi ar y tirwedd o’n cwmpas wedi’i drawsnewid yn llwyr. Hyd yn oed yn y gerddi bleraf, mae’r llanast yn cael ei orchuddio wrth iddo gael ei ddisodli gan brydferthwch claerwyn. Dyma’r ddelwedd fyw sy’n cael ei defnyddio yn y Beibl i gyfeirio at yr Arglwydd yn maddau i’w bobl. Dywed Eseia 1:18, “Yn awr, ynteu, ymresymwn â’n gilydd,” medd yr Arglwydd. “Pe bai eich pechodau fel ysgarlad, fe fyddant cyn wynned â’r eira; pe baent cyn goched â phorffor, fe ânt fel gwlân.”
Os darllenwch ddechrau pennod gyntaf Eseia, daw’n amlwg fod pobl Dduw ar dir peryglus gan eu bod wedi troi cefn ar yr Arglwydd. Cânt eu ceryddu oherwydd eu drygioni a’u hanghyfiawnder nes bod Duw’n dweud ei fod yn syrffedu ar eu haddoliad gwag, ac nad yw am wrando ar eu gweddïau gan fod eu dwylo’n llawn gwaed (ad.15).
Efallai nad ydym ni’n gweld ein hunain yn yr un termau, ond mae’r Beibl yn dangos yn glir bod pawb ohonom wrth natur yn gwrthryfela yn erbyn ein Creawdwr. Er bod yr arwyddion sy’n amlygu hynny’n amrywiol, gwelwn trwy’r Beibl sut mae hunanoldeb, anghyfiawnder a chasineb yn effeithio pob cenhedlaeth.
Ond diolch i’r Arglwydd, trwy Iesu Grist daeth gobaith i’n byd toredig. Rhoddodd Eseia 1:18 gipolwg i ni o’r hyn fyddai’n digwydd, ac ar dudalennau’r Testament Newydd gwelwn yr uchafbwynt bendigedig wrth i Dduw sicrhau maddeuant i’r euog, a disodli hagrwch ein pechod gyda harddwch cyfiawnder Crist: ‘Ond os ydyn ni’n byw yn y golau, fel mae Duw yn y golau, dŷn ni’n perthyn i’n gilydd ac mae gwaed Iesu ei Fab yn ein glanhau o bob pechod.’ (1 Ioan 1:7 beibl.net)
Yn y ddau ddyfyniad Beiblaidd o Eseia ac 1 Ioan, nid cyd-ddigwyddiad yw’r cysylltiad rhwng maddeuant ac edifeirwch. Rhodd gras Duw yw maddeuant oherwydd bod Iesu wedi talu’r pris am ein pechodau ar y Groes, ond nid er mwyn i ni barhau â’n hen ffordd wrthryfelgar o fyw. Trwy’r Efengyl, mae Duw yn ein galw at Iesu Grist i brofi hyfrydwch maddeuant, ac i fywyd newydd o gyfiawnder trwy nerth yr Ysbryd Glân. ‘Peidiwch â gwneud drwg, dysgwch wneud daioni. Ceisiwch farn, achubwch gam y gorthrymedig, amddiffynnwch yr amddifad, a chymerwch blaid y weddw.’ (Eseia 1:17).
Rhodri
Cliciwch yma i gael y copi llawn: Llais Bro Aled 12.03.23
By mair, on February 23rd, 2023% Gan ei bod yn hanner tymor, buom fel teulu’n treulio’r ychydig ddyddiau diwethaf yng nghyffiniau Abertawe. Er bod gennym berthnasau a ffrindiau yno, mae’n rhaid i mi gyfaddef ei bod hi’n ardal ddieithr i mi. Ac o’r herwydd bu’n rhaid i mi ddibynnu’n drymach nag arfer ar y Sat Nav, a gwrando’n astud ar gyfarwyddiadau Gwenno (fu’n byw yn y ddinas am dair blynedd tra’n fyfyrwraig yno).
Gwnaeth hyn i mi sylwi profiad mor wahanol yw gyrru ar ffyrdd anghyfarwydd! Lle y byddwn fel arfer yn mynd o Lansannan i Abergele neu Ddinbych heb feddwl rhyw lawer am y daith, yn Abertawe mae pob cyffordd a chylchdro yn dod â phenderfyniadau brys angen eu gwneud! A’r cyfan yn eich gorfodi i ganolbwyntio’n galed ar le’r ydych, a lle fydd pen y daith.
Efallai fod rhai ohonoch yn crafu eich pen gan feddwl, pam y panics Rhodri? Os yw Gwenno’n gyfarwydd â’r ardal, gwranda arni hi! Cyngor doeth, ond cofiwch fod Gwenno’n gyfarwydd ag Abertawe ugain mlynedd yn ôl. Sawl gwaith ar y gwyliau daethom at drefn ffordd wahanol neu adeiladau newydd nad oedd Gwenno hyd yn oed yn gwybod sut i’w cyrraedd!
Tybed ydych chi wedi cael profiad tebyg wrth i’r cyfarwydd ddiflannu a chithau’n gorfod wynebu amgylchiadau a phenderfyniadau annisgwyl? Mae’n siŵr mai’r hyn sy’n ein hysgwyd fwyaf yw’r teimlad hwnnw o golli rheolaeth, o fod yn anghysurus gan nad ydym yn gallu troedio mor hyderus ag o’r blaen.
Os felly, cofiwn fod y Beibl yn annog credinwyr i fod yn ostyngedig, ac i beidio bod yn rhy sicr ohonom ein hunain. Dywed Diarhebion 3:5-7: ‘Ymddiried yn llwyr yn yr Arglwydd, a phaid â dibynnu ar dy ddeall dy hun. Cydnabydda ef yn dy holl ffyrdd, bydd ef yn sicr o gadw dy lwybrau’n union. Paid â bod yn ddoeth yn dy olwg dy hun; ofna’r Arglwydd, a chilia oddi wrth ddrwg.’
Mae’r Beibl yn cynnwys nifer helaeth o bobl wedi bod yn yr un cwch â ni! Nid oes angen i ni wybod pob cam o’r daith o’n blaenau, dim ond adnabod yr Un sy’n ein tywys. Iesu yw’r un a droediodd o’i wirfodd y ffordd erchyll honno i’r Groes er ein mwyn, er mwyn i’r Cristion fedru dweud fel Paul: ‘Ynddo ef, a thrwy ffydd ynddo, yr ydym yn cael dod at Dduw yn eofn a hyderus.’ (Effesiaid 3:12). Fel y disgyblion cyntaf, gallwn ninnau ‘adael popeth, a’i ganlyn Ef’ (Luc 5:11) trwy roi’n ffydd yng Nghrist. Wedi i ni wneud hynny, cawn ninnau brofi’r hyfrydwch o dderbyn yr Ysbryd Glân i’n nerthu a’n harwain bob cam o’r ffordd.
Rhodri
Cliciwch yma i gael y copi llawn: Llais Bro Aled 26.02.23
By mair, on February 9th, 2023% Ddydd Llun y daeth y newyddion cyntaf am y daeargryn dinistriol yn Nhwrci. Ac wrth i’r wythnos fynd yn ei blaen clywsom a gwelsom fwy a mwy am y sefyllfa dorcalonnus gyda niferoedd y marwolaethau yn cynyddu bob dydd. Sut allwn ni ymateb yw’r hyn sydd ar feddwl nifer ohonom. Beth am i ni ymroi i weddïo dros y rhai yng nghanol y dinistr, boed hwy wedi colli anwyliaid, wedi’u hanafu neu mewn sioc o golli cartref neu waith? Cofiwn hefyd am bawb fydd yn gweithio’n ddiflino i geisio bod o gymorth i eraill yng nghanol y chwalfa. Ac yn ymarferol gallwn hefyd gyfrannu tuag at apêl DEC sy’n cael ei chrybwyll mewn man arall o’r rhifyn hwn o Lais Bro Aled.
Yn naturiol bydd digwyddiadau o’r fath yn codi cwestiynau digon anodd ynglŷn â dioddefaint. Ac nid ni yw’r cyntaf i feddwl am faterion o’r fath. O droi at y Testament Newydd, gwelwn fod Iesu wedi ateb cwestiwn a ofynnwyd iddo yn sgil trychineb. Os edrychwch ar Luc 13:1-5 mae Iesu’n ymateb i gyflafan lle cafodd Iddewon yng Ngalilea eu lladd gan luoedd Rhufeinig Pilat. Ac wrth iddo ateb y cwestiwn, mae’n cyfeirio at drasiedi arall fyddai’n gyfarwydd i bobl o’i gwmpas ar y pryd, pan ddisgynnodd tŵr Siloam a lladd deunaw o bobl yn Jerwsalem.
Neges fawr Iesu yn Luc 13 yw bod angen i bawb edifarhau: syrthio ar ein bai, cefnu ar ein ffyrdd pechadurus, a throi at Dduw mewn ffydd. Efallai eich bod yn meddwl fod hynny’n rhyfedd yng nghyd-destun sgwrs am drychinebau, ond mae Iesu am i ni bwyso a mesur ein cyflwr ein hunain. Yn hytrach na chynnig atebion ynglŷn â dioddefaint, neu bwy yw’r pechaduriaid mwyaf, mae Iesu’n ein cymell i sylweddoli mai dinistr tragwyddol fydd diwedd pawb ohonom oni bai ein bod yn ymateb i alwad yr Efengyl mewn ffydd ac edifeirwch. Dyma neges sydd i fod i’n deffro, ond sydd hefyd yn dangos adnabyddiaeth Iesu ohonom. Mor hawdd yw i ni guddio tu ôl i beth sy’n digwydd i bobl eraill heb ystyried beth sy’n digwydd yn ein bywydau ein hunain.
Rydym i gyd yn byw mewn byd syrthiedig lle na allwn osgoi effeithiau dyrys poen, drygioni a marwolaeth. Cwestiwn Iesu yw sut yr ydym ni’n ymateb i hynny? Newyddion godidog y Beibl yw bod Duw eisoes wedi ymateb i’n sefyllfa argyfyngus mewn cariad trwy anfon ei Fab atom i’n hachub.
‘Do, carodd Duw y byd gymaint nes iddo roi ei unig Fab, er mwyn i bob un sy’n credu ynddo ef beidio â mynd i ddistryw ond cael bywyd tragwyddol.’ (Ioan 3:16)
Rhodri
Cliciwch yma i gael y copi llawn: Llais Bro Aled 12.02.23
By mair, on January 26th, 2023% Ddydd Llun diwethaf daeth cyfle i mi gerdded ychydig yng nghwmni Andras Iago. Dechreuodd y daith ar y gwastad o gwmpas Llyn Crafnant, ond gan fod Andras yn llawer mwy ffit ac anturus na mi, awgrymodd y gallem fentro i fyny’r llethrau i gyfeiriad Crimpiau – copa 475m o uchder rhwng Llyn Crafnant a Chapel Curig. Ar y brig cawsom sgwrs gyda cherddwr arall oedd yno o’n blaenau. Pan ofynnodd i ni oeddem ni’n lleol, a minnau’n pwyntio at fy nghyn-gartref oddi tanom, dywedodd yn frwdfrydig – ‘mae’n rhaid dy fod yn adnabod y mynyddoedd yma fel cefn dy law?’ Dwi’n siŵr fy mod wedi gwrido cryn dipyn wrth gyfaddef nad oedd hynny’n wir! Serch fy mod wedi fy magu yng nghanol mynyddoedd Eryri, dim ond llond llaw o gopaon yr wyf wedi eu cyrraedd. Mwya’r cywilydd, er eu bod ar ein stepen drws yng Nghapel Curig, methais wneud y mwyaf o’r cyfleoedd arbennig i’w mwynhau!
Ac mae hynny’n beth hawdd i ddigwydd i lawer ohonom. Rydym ni’n byw mewn cyfnod lle mae pob math o wybodaeth ddim ond clic i ffwrdd oddi wrthym. Ddwy ganrif yn ôl bu Mari Jones yn barod i gerdded milltiroedd lawer er mwyn prynu Beibl iddi’i hun. Ond erbyn hyn, dwi’n siŵr fod y rhan fwyaf ohonom hefo mwy nag un Beibl yn y tŷ, heb sôn am y casgliad enfawr o Feiblau Cymraeg a Saesneg, pregethau, ac astudiaethau Beiblaidd sydd ar gael yn ddidrafferth ar y we. Er yr holl gyfoeth o adnoddau, mor hawdd yw colli’r cyfleoedd arbennig i ryfeddu at ddaioni Duw a thyfu’n debycach i’r Arglwydd Iesu trwy ddarllen, myfyrio, gweddïo a byw bywyd o addoliad gyda’n cyd-Gristnogion.
Dros y blynyddoedd, dau brif beth sydd wedi fy symbylu i gerdded mynyddoedd: anogaeth ffrindiau a sylweddoli drosof fy hun cymaint yr wyf yn mwynhau ar y llethrau. Ydym ni wedi rhoi’n ffydd yng Nghrist a phrofi’r cariad a’r maddeuant unigryw sydd ond yn dod trwyddo Ef? Ac wedi hynny, ydym ni’n barod i annog eraill i ymuno â ni ar y daith yn hyderus fod Iesu’n fwy na digon i’n bodloni?
Ar ôl eu sgwrs wrth ffynnon Jacob, aeth y wraig a fu’n siarad ag Iesu i ffwrdd gan gyhoeddi wrth eraill ei bod yn tybio iddi gyfarfod y Meseia. Credodd llawer o Samariaid yng Nghrist wedi tystiolaeth hynod y wraig, ond mae’r bennod yn mynd ymlaen i nodi – ‘A daeth llawer mwy i gredu ynddo trwy ei air ei hun. Meddent wrth y wraig, “Nid trwy’r hyn a ddywedaist ti yr ydym yn credu mwyach, oherwydd yr ydym wedi ei glywed drosom ein hunain, ac fe wyddom mai hwn yn wir yw Gwaredwr y byd.” (Ioan 4:41-42)
Rhodri
Cliciwch yma i gael y copi llawn: Llais Bro Aled 29.01.23
|
Llais Bro Aled Diweddaraf
|
Comments are closed 
